Den geestelycke jacht
(1722)–Johanna de Gavre–
AuteursrechtvrijOp de selve Voys.1. GOeden Godt ick moet u klaghen
En met uwen oorlof vraghen,
Oft ghy Heer; oft ghy Heer;
My sult troosten nimmermeer?
Ghy kent immers al mijn klachten
Soo by daghen als by nachten
Want het schijnt, want het schijnt,
Dat mijn Ziel door druck verdwijnt.
| |
[pagina 41]
| |
2. Ick die in den tijdt voor desen
Placht te zijn u uytghelesen,
Waer mé ghy, waer mé ghy
Familiaer waert ende vry,
De verborghenste secreten
Uwer min liet ghy my weten,
Ende siet, ende siet
Nu vergaen ick van verdriet.
3. Langhst den wegh van het verblijden
Plegh mijn Ziel haer te vermeyden,
'T scheen u Min, 't scheen u Min
Had haer heel ghenomen in,
U alleen kost sy maer weten,
Al de rest had sy vergeten
Nu ter tijdt, nu ter tijdt,
Weet sy niet dan bitterheyt.
| |
[pagina 42]
| |
4. In't onseker en 't verborghen
In den nacht en rust vol sorghen
Vol ghewoel, vol ghewoel,
Als eenen ongherusten poel;
Persecutien met heel hoopen
Teghen my komen gheloopen
Maer het meest, maer het meest,
Dat gheperst staet mijnen gheest.
5. Waer dat ick my keer oft wendt
Schimp, spot, smaet, pest en ellende
Zijn het al, zijn het al,
Ghy weet wat noch volghen sal;
Onghetroost aen alle zijden,
Ieders oordeel moet ick lijden
Maer 't is kleyn, maer 't is kleyn
Als ick maer u Kindt magh zijn.
| |
[pagina 43]
| |
6. Ick sal 't houden voor weldaeden
Dat ghy my wilt overlaeden
Met den last, met den last,
Die g'u Vrienden lief toepast;
Boven 't uyt en 't innigh lijden,
Moet ick blijven noch ghescheyden,
Zijn in sté, zijn in sté
Van den troostelijcken vré.
7. Moet ick dien dan blijven derven
En als droeven Ballinck sterven
Goeden Godt, goeden Godt,
En de Wereldt zijn tot spot;
Eeuwigh uwen Naem ghepresen
En aenbid' soo seer 't kan wesen
Metterdaet, metterdaet, uwen Goddelijcken raet.
|
|