Nut tyd-verdryv
(1686)–Mattheus Gargon– Auteursrechtvrij
[pagina 139]
| |
Als hy van gan- scher hart zig maar tot hem be- geevt.
Een mensch, beroovd van aardsche schatten, Van groten eernaam, en van a-de-lyk ge- slagt,
Van we- ten- schap, en staat, waar door vaak veel uit- spatten,
Werd van den mensch, maar niet van God veragt.
| |
[pagina 140]
| |
God laat, God laat zig als geen mensch be- ko- ren,
Die zig onnutst erkent, die zig onnutst erkent, heeft hy syn gunst be- scho- ren.
|
|