Nut tyd-verdryv

3. Gezang.

Toon: Delfina Liev.

DE bruine nagt verspreid haar duist're veren,
En doet den mat- ten mensch tot ruste keren.

[p. 117]

Een rustloos werk kan niet langdu- rig zyn.
Maar Heer! terwyl de slaap beschiet myn ogen,
Ontsluit uw' oog van lievd, en mededogen;
Dat ik niet kwyn.

Laat noit de nagt der zonden my bedekken;

Maar wilt myn ziel een zuiv'ren zon verstrekken:
Op dat ik zie, en voel 't genade - licht.
Niets kan den Geest zo lievlyk bezig houwen,
Als u gestaag door het geloov t'aanschouwen.

O! zoet gezigt.

De trage slaap leert my hoe ik moet sterven,

Om door dien rust, den hemel-rust te erven.
De zondaars slaap is 't voorbeeld van de dood.
Maar laat myn slaap zyn 't voorbeeld van het leven,
Dat gy my zult ten jongsten dage geven;

Als gunst-genoot.