Figuratief overschot

[p. 9]

De tijd

Tussen de blauwe nachthorens van de lier
heb ik de wijzerplaat gespleten
en toch houd ik rekening met de tijd
in de gestalten van het dier.

In een zelfstandige architectuur
plaats ik geprefabriceerde kapitelen.
Aan kinderen in atoomvrije hulzen
breng ik het synthetische verstand

alles herbegint
het berekenen van dividend
de lof der pin-up-schoonheden
in het necropolis van een onherstelbaar verleden
heimwee bankroet bordelen
leuzen voor vrijheid
in het spinneweb der luchtkastelen
collectieve steden
waarin zelfs de honden kreperen
aan de leegte der nuttigheid.