Momusklanken. Gedichten in 't Maastrichtsch, Nederlandsch en Fransch(1883)–G.D. Franquinet– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 3] [p. 3] Twie Auw Momus-leedches. 1. Momusvreúgd. Euse President te ieren Daomét maak ich mi begin, Dee maan zal ich altiid vieren Zoe lang es ich Momus bin. Vieren hei, en vieren dao, Bis. Ubi bene, ibi patria, Bis. Geer zult allemaol wel weten Dat veer ziin e bitsche gek, Good van drinken en van eten En dao bij get los van bek. Gekken hei en gekken dao, Bis. Ubi bene, ibi patria! Bis. [pagina 4] [p. 4] Veer ziin hoeg gelierde hieren; Me vindt gaar gein ezels hei, Niemand hooft us get te lieren, Komt mer nao de Momezij. Gein ezels hei, gein ezels dao, Bis. Ubi bene, ibi patria! Bis. Veer húbben en meulen zonder wind, Wind kump hei ouch neet van pas; Ze weurd gedreven door e lint, Hauwt uch aon die meulen vast. Geine wind hei, geine wind dao, Bis. Ubi bene, ibi patria! Bis. Dao ziin van die gruutse flappen, Wie men euveraal er's vindt; Me zuut ze door et perrek stappen, Verkoupen dao get kale wind. Gein flappen hei, gein flappen dao, Bis. Ubi bene, ibi patria! Bis. Eind'lik kump de schoenste lier Die veer éllef húbben gemaakt, Geft den ermen eeder kier Dat dao geinen aon verzaakt. Veur ermen hei, veur ermen dao, Bis. Ubi bene, ibi patria! Bis. F.S.... 1841. Vorige Volgende