Refereynboek ofte nieuwe wandeldreve, voor de jongheyd

Refereyn ofte Dicht, gemaekt op het beklag van myn zwaer pynelyk ende verdrietig leven.

Het schijnt dat my de hand tot schryven wilt begeven,
Om stellen een gedicht van myn zwaer en treurig leven,
Van mynen zwaeren druk en bitterlyk gemoed.
O fel vreed misval dat my zo klaegen doet.
Och! Hoe mag ik te recht beklaegen myne tyden,
Myn drukkelyken staet, myn zwaer en bitter lyden,
Myn' dagen jong beroofd en heel ter neer geveld
Ligg' ik in banden vreed met pynen zeer gequeld,
Waer is nu myne vreugd! Waer is myn domineren?
Waer is al myn vermaek, myn troost, en myn floreren?
Waer is den tyd dat ik was vry en onbelaen?

[p. B8v]

 

Nu is den tijd voorby, nu is 't met my gedaen

 

Den tijd die is voorby als eenen wind gedreven.

 

Daer was ik in vermaek, in druk moet ik nu leven,

 

Daer vond ik troost, eylaes! Nu vind' ik al verdriet,

 

Hoe licht keert 's weirelds rad zoo men aen my wel ziet.