Refereynboek ofte nieuwe wandeldreve, voor de jongheyd

[Maer noch is 't niet met al by dat zy quam te scheyden]

Maer noch is 't niet met al by dat zy quam te scheyden
Van haeren lieven Zoon, als hy hem ging bereyden,
Om lyden voor den mensch, zy sprak met groot schreyden:

[p. B7v]

 

Och Zone! Liefsten Zoon! Och moeten wy dan scheyden;

 

Och Zone! Laet my dan de dood nu voor u sterven,

 

Of laet in 't minste doch een' beed' van u verwerven:

 

Dat ik mag met u gaen in droefheyd en geween,

 

Och Zone! moet ik nu gelaeten zyn alleen.

 

Zy pynd' haer met geschrey het scheyden moesten wezen,

 

Zy viel ter aerden neer, en scheen als dood te wezen,

 

Al zuchtend' met getreur. Al klaegend' met droefheyd,

 

Liep zoeken nae haer Zoon met duyzend bitterheyd,

 

Zy vond hem zoo gesteld vol pynen en vol wonden,

 

Gelaeden met zyn Kruys om 's menschens booze zonen,

 

Van hoofde tot den voet al van den bloede rood,

 

Och Moeder! Staet ons by, helpt ons uyt allen nood.