Refereynboek ofte nieuwe wandeldreve, voor de jongheyd

Refereyn van onzen Heer, sprekende tegen den zondaer.

Hoe lange mensch, zult gy myn roep versmaeden:
Verachten myn Gebod, myn' werken en myn' daeden,
En myn' bermhertigheyd gebruyken tot een smaed?
Hoe lange zult gy noch volherden in uw quaed?
Ik hebb' om uwen t' will' van boven hier beneden
Gekomen, om uw' ziel' gestrekt myn' teere leden.
In vreed' en bitt're pyn gezocht uw zaligheyd,
En is dit mynen loon, is dit uw' dankbaerheyd?
Ik hebb' om uwen t' will' gestort zoo hele traenen,
Geklopt zoo menigmael, en met een zoet vermaenen
Uw herte omgeroert, myn liefde u getoont,
En is dit uwe liefd' daer gy my mede loont?

[p. A6r]

 

Om meer bemind te zyn kom' ik den mensch beminnen,

 

En zult gy dan van my af keeren uwe zinnen?

 

Als ik om uwen t' will' veel smert hebb' aengedaen,

 

Wat meer doch kond' ik doen, dat ik niet hebb' gedaen?