Refereynboek ofte nieuwe wandeldreve, voor de jongheyd

[De Maegd wierd zeegbaer rood als zy den Engel hoorde]

De Maegd wierd zeegbaer rood als zy den Engel hoorde,
Door Maegdelyke schaemt' verbaesd in deze woorde.
Haer wang wierd als de locht, die in het purper staet
Wanner de gulde zonn' des avonds onder gaet.
Zy rekent by haer zelf, en gaet op alles letten,
Den tyd van Christus komt, bestemd door zoo veel wetten.
Zy overlegt het al, zy dacht in haer verstand,
Wat is dit voor een werk en wie is den Gezant.
Hoe zal dit konnen zyn, mids dat all' myne jaeren
Zyn met belofte van myn maegdom te bewaeren
Den Hemel heeft myn hert: geen man my oyt genaekt:
Geen menschelyke lust my oyt heeft aengereakt.
Hoe zal dit konnen zyn? Hoe zal dit konnen wezen
Dat ik zal Moeder zyn en Maegd blyven geprezen:

[p. A3v]

 

Hoe zal dan dit geschien dat 's Vaders eeuwig Woord,

 

Uyt my zoud' worden Vleesch en Mesch zal komen voord.