Arions vingertuig

Opdeunende verscheide minne-klagjes, koozingen, boertigheên, en andre rijmpjes en gezangen

[p. 229]

Droeve en Ziel-roerende klacht, van Tisbe,
over de onnoosele doodt, van ‘er geliefde Piramus,
En oock heur jammerlijck eynde.

Toon: Doen Daphne d’overschoone Maeght.

ACh! waerde Lief, ach zydy doodt?
Ach arme! ‘t Thisbe, die tegen u spreeckt:
Och jae, hy snickt, daer treft de schoot,
Daer komt de Vernieler, die ‘t leven hem breeckt.
Ach! lieve lippen, ach! kondy u reppen,
En praten soo vriendelijck alsje wel plach;
Mochtje eens weder u Adem verscheppen,
En Thisbe begroeten nu met een lach:

Soo kreegh ick weder vreught,

Soo wierd’ ick strack verheught,

[p. 230]

 

En loofden de Goden, en dede heur eer,

 

Met offer en bidden sta’egh meerder en meer.

 

2   Maer laes! sijn droeve Ziele scheyt,

 

‘tGunt leyder! my heden oock ‘t sterven aendoet;

 

Ay handt, waer toe noch langh gebeydt?

 

‘t Sa repp’ u, en wentel mijn Lichaem in’t bloet;

 

Oeffen u wreetheudt, en wiltme versmooren,

 

Onsalighe Ziele duyck neffens u Ziel,

 

Zijgg’ nevens die gene die ghy hebt verkoren;

 

Sa! wilt u door-priemen, sa! veerdigh nu kniel:

 

Maer kust noch eerst de Mondt,

 

Van die u heeft gewondt;

 

Ach! droevige kaecken, met swadder bekroost,

 

Die eertijdts hell’ gloeyden en schenen beroost.

 

3 Ontfangh, ay! neem den lesten soen

 

Nu voor uwe Wangen, van die u bemint,

 

Die ‘t self niet meer sal komen doen,

 

Vermits sy alreede te sterven begint.

 

Droevige Thisbe ghy moet ‘et doch dragen,

 

Ghy moet doch beproeven, en smaken die noot;

[p. 231]

 

Wat hellipt, wat vordert u suchten en klagen?

 

Piramus, ach leyder! Piramus is doot.

 

Zie daer het selve swaert,

 

Dat druck ick onvervaert

 

Met eygene handen seer straf inmen Borst,

 

Dat Boomen en Kruyden daer van sien bemorst.

Wat brenght de Minn’ te weegh! Wat voedtse vreemde saken,
Zy wil dat niet en kan, of niet en is te maken;

En schoon men haer besluyt, sy vraeght ‘er weynigh na,

Sy komt en raeckt ‘er deur, doch vaeck tot eygen scha,

   En schanden.