Arions vingertuig
(1645)–Thomas Fonteyn– AuteursrechtvrijOpdeunende verscheide minne-klagjes, koozingen, boertigheên, en andre rijmpjes en gezangen
Stemme: Carileen.
Coridon.
SYlvia, dus eensaem met u Schaepjes,
Dwalend’ langhs de dorre Strandt,
Schoon Phoebus nu sijn best
Daelt nae het West,
En duysterheyt bespreyt het gantsche landt.
Keert weer nae
De Rey van d’ Harder-knaepjes,
| |
[pagina 206]
| |
Die u sacht gewolde Vee
Verschoonen sullen, soo
Van dranck als stroo,
En boeten haer grage lust, van liever-lee:
Dus vliedt van Thetis
Stroomen, en verkiest
‘t Landt, eer ‘t u leet is,
En u Vee verliest
Het spoor// Ey hoor
Doch nae mijn bee:
Ghebiedt// Ende siet,
Coridon wil graegh mee.
Sylvia.
2 Coridon offert dees dienst een ander,
Die wel licht veel meer vermaeck
Sal scheppen in u tael,
En soet onthael,
Als Sylvia, die nae d’eensaemheydt haeck:
Merckt dit kon
| |
[pagina 207]
| |
Oock (midts dat aen malkander
Ghy en Galathe verplicht
Zijt) baren jalousy:
Dies ‘k bid ghy my
Verschoont, en thoont dieswegen ghy my zwicht,
En ooght het Vee nae
Van u Harderin,
‘k Meen Galathea,
Wenschend’ ware Min
Noyt wijckt// Maar blijckt
Door trouwheydts trouw,
En vlecht// T’saem in d’Echt
‘t Geen menigh garen souw,
Wenschen. |
|