Afrikaense Thalia

(1986)–Willem G. van Focquenbroch– rechtenstatus



[pagina 205]
Op het Selfde. DE Zee-Marsgeeft dengeest en maeckt sijn Codicillen; Sie daer sijn laetste wil, en deerlijck Testament; De Vreê leyd Venus, met haer naeckte Iuffer billen, En Schryft soo 't Vreè verbont op 't suyver Parkament. Terwijlin Engelandt, het brede Parlament Vergaert, soeckt onfe Staet het krijghs geschal te stillen, En komt na kort versoec oock tot een loflijck endt. De Zee-Mars geeft de geest, en maeckt sijn Codicillen. Soo dra Lord Schittelton (die men behoort te villen) Bekennen most, dat hy het eenigh moviment Van desen Oorlog was, begon God Mars te trillen, Sie daer sijn laetste wil, en deerlijck Testament. De Coning gaf terstont tot Vrede sijn Consent Soo dra het Parlament hem openden haer billen: Mercuur die riep, wat's dit? dit ben ick niet gewent, De Vreê leyd Venus met haer naeckte Iuffer-billen; Hier op begon die Ziel, soo fel van vreugt te gillen Dat hem ietwes ontschoot ontrent sijn Fundament En dreet juyst op een Boeck 't geen daer lach by sijn spillen, En schreef soo 't Vreê-verbont op suyver Parkament. Ach Hemel! wat is dit? riep dees verheugde Vent, Is Hollandt dan in rust, en sijn de wree verschillen Met Engelandt eens uyt, en dat noch voor de Lent? Juygt dan ghy Coopluy selfs van Kammen en van Brillen De Zee-Mars geeft de geest?