Afrikaense Thalia

Op de Oogen van Cloris.

STEMME: La Duchesse.

WAer bleeck immermeer de Min,
So volmacht en vol vermogen,
Als in d' alverwinnende oogen
Van mijn soete Vyandin?
VVelckers aengenaeme loncken,
Soo vol van een Godlijck licht,
Door een tal van Minne-voncken,
Ieders ziel vol vlammen sticht.

Wat hert kan soo sijn verhert,

Die door dees vergoede lichten,
Niet verwonnen stracts moet swichten,
En niet gansch vermeestert werd?
Soo veel machtste gaen bestryen
Schoone Cloris, is om niet,
Ieder laet sijn vryheyd glyen
Die u soo vol wond'ren siet.

Toen bet kleyne Minne-wicht,

Hier op Aerd sijn macht wouw toonen,
Quam hy in uwe oogen woonen
Waer van elck hem streekt, een schicht,
Maer 't is vremt daer in uw oogen,
Soo veel min gevonden werd,
Dat uw Hart nooyt word bewoogen,
Maer altijdt blyft Even hert.