Oorlog. Verzen in staccato

[p. 6]

9.
De eer.

t Is een
kanon.
't Is een
geweer....

Men schiet.
Men moordt:
Maar 't is
voor d'eer!

Men steekt
elkaar
een mes
in 't hart,

En zie
zoo'n daad
is wit,
niet zwart.

Want 't is
voor d'eer!
Men steelt.
Men brandt.

En zie
't is goed,
want 't is
voor 't land!

Vervloekt
die eer!
Vervloekt
dat land!

Vervloekt
de mensch!
Vervloekt
de hand,

die grijpt
naar 't zwaard,
die grijpt
naar d'eer,

die grijpt
in bloed.
Steeds meer.
Steeds weer.

Weg met
die eer!
Z'is voos!
Z'is rot!

Wat maakt
zij van
den mensch?
Een zot!