Oorlog. Verzen in staccato

[p. 5]

7.
De pijl uit de aero.

Daar gaat
er een.
Pas op
span goed.

Straks zien
we weer
dat rood,
dat bloed.

Hoera!
Mik goed.
Het hart
doorboord.

Of neen
hem niet
direct
vermoord!

'k Heb spijt
dat staal
niet brandt
niet pijnt.

Eén steek:
't Is uit:
De dood
verschijnt.

Alweer
een dood!
Geen kik,
geen kreet.

Dat is
niet schoon!
Geen pijn!
Geen leed!

Daal neer!
Ik doe
't niet meer:
't Is flauw!

Bloed, bloed!
'k Verkies
het zwaard!
De houw!