De liedjes van Ome Willem

[p. 14]

Huis binnenshuis

Het tafelkleed en moeders regenjas
over de tafel gelegd.
Dan speel je dat dat het hoekje was
waar je ‘huis’ tegen zegt.

Het vloerkleed binnen, dat is moeders sjaal,
en dan nog de tas.
Als je die ook nog even binnen haalt
Weet je wat dat nu was?

Die tas is eigenlijk het kinderbed.
Waar moet dat naar toe?
Dat moet natuurlijk achterin gezet
Dan slaapt je popje, zo moe.

Maar weet je wat er toch gebeurde toen?
Moeder die doet gek.
Die doet (want ze moet nu gauw een boodschap doen)
jouw vloerkleed om haar nek!

Je dak trekt ze zomaar van je huisje af.
En dan doet ze het aan.
Het bed dat je juist je eigen popje gaf.
Dat mag er niet meer staan.

Je hele huis is nu naar Albert Heyn.
Maar dat gaat heel vlug.
Dan kan het weer allemaal voor je huisje zijn.
Het komt heus gauw terug.

[p. 15]