Gezangboek voor vrijmetselaaren

[p. 244]

Zelfkennis.

Men las te Delphos vóór den tempel,

Aan god Apollo toegewijd,

Bij 't optreèn van den eersten drempel:

‘Mensch! leer u kennen wie gij zijt.’

Laat ons altijd die les betrachten,

Vrij-Metslaar! 't is uw eerste plicht.

Die kennis leert u andren achten;

Geleid door 't helder redenlicht.

[p. 245]

 

Vraag het uw hart; dit zal niet liegen.

 

Gij zijt het, die, uwzelv' ten spijt,

 

Door schijn, volleerd in loos bedriegen,

 

Doet waanen wat gij nimmer zijt.

 

Afzondring kan alleen u zeggen

 

Wat goed en kwaad uw schuldrol heeft,

 

En onverbloemd u openleggen,

 

Dat gij ook voor uw' naasten leeft.

 

 

 

De Metslaar leert zich zelven kennen

 

Bij 't outer van de menschenmin;

 

Aan voor- en tegenspoed gewennen,

 

En mensch zijn in den volsten zin.

 

De driften, zijne aardsvijandinnen,

 

Brengt bij door reden onder 't juk.

 

Zich zelven kennen en verwinnen,

 

Is 't hoogste toppunt van geluk.