Gezangboek voor vrijmetselaaren

[p. 177]

Bij de opening der tafel-loge.

Air: Le reveil du peuple.

Van hier, van hier, ô duisterlingen!

Ontwijdt deez' heilgen tempel niet,

Waarin wij 't glanslijk licht ontvingen

Dat door zinbeeldig donker ziet:

Op, Broedren! die het mag gebeuren

Door de Ordezon te zijn bestraald:

Op! laat ons hem hoogst-strafbaar keuren

Die ons geluk, onkundig, smaalt.

choor.

Op! laat ons hem hoogst-strafbaar keuren

Die ons geluk, onkundig, smaalt.

[p. 178]

 

Laat ons diens Pouwheers naam verhoogen,

 

Die alles voordbragt uit het niet:

 

Hem prijzen die, met gunstige oogen,

 

Op onzen Broeder-arbeid ziet:

 

Laat ons der armoed niet vergeeten

 

Meêlijdend onze hulp te biên;

 

In voorspoed dankbaar, niet vermeten;

 

Geduldig op den rampspoed zien.

 

choor.

 

In voorspoed dankbaar, niet vermeten;

 

Geduldig op den rampspoed zien.

 

 

 

De vreugde wisselt met bezwaaren,

 

De vrolijkheid met kommer af;

 

En veelen onzer levensjaaren

 

Zijn 't bloemrijk pad naar 't stille graf.

 

Dit zien we, aan deeze plaats gezeten,

 

Wáár geen bespieder ons begluurt;

 

Wáár we allen schakels zijn der keten,

 

Die tot in beter leven duurt.

 

choor.

 

Wáár we allen schakels zijn der keten,

 

Die tot in beter leven duurt.

[p. 179]

 

Der menschheid steeds tot heil te leeven,

 

Blijv' 't edel doel van onzen taak;

 

Terwijl wij tevens nijvrig streeven

 

Naar vruchten van een wijs vermaak.

 

Koomt, smaaken wij de vreugd van 't leven,

 

Bij vriendschap, Broedermin en wijn.

 

Natuur heeft ons den trek gegeeven

 

Tot een geöorloofd vrolijk zijn.

 

choor.

 

Natuur heeft ons den trek gegeeven

 

Tot een geöorloofd vrolijk zijn.