De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 19. Brieven 2751-2986

2833 Van Ambrosius Pelargus
[Freiburg, ca. eind juni 1533]

Ambrosius Pelargus aan Erasmus van Rotterdam, gegroet

Weet dat het tweetal dat je toestuurt als zinnebeeld van de herstelde vriendschap^1. mij bijzonder welkom is en dierbaarder dan enig drietal, met uitzondering van de heilige en ongeschapen Drievuldigheid en wellicht een ander

1. Voor de eerdere onenigheid tussen Erasmus en Pelargus zie brieven 2722-2725.

[p. 155]

drietal dat daar sterk op lijkt, mocht dat bestaan. Toch lijkt dit tweetal me weinig geschikt als symbool van wederzijdse vriendschap, aangezien het nauwelijks genegenheid uitdrukt. Als je het wilt zien als een symbool van wederzijdse genegenheid omdat het om een tweetal gaat, had je beter een paar hoenders of kwartels kunnen toesturen. Maar als je het zo wilt zien omdat het van goud is, geef ik toe dat goud het symbool is van genegenheid. Maar verder vertonen de verborgen gouden afbeeldingen onvoldoende tekenen van liefde en staan ze ook niet samen op één plaats; als ze waren samengebracht als in een omhelzing, was er enige hoop geweest dat ze zich uiteindelijk zouden verenigen en zo met tweeën iets zouden voortbrengen. Wat dus niet kan worden verwacht van het tweeluik, namelijk dat de gelukkig herstelde eendracht tot een nog gelukkiger hereniging leidt en tussen ons bestendig en duurzaam mag zijn, dit wens, hoop en verwacht ik van de heilige Drievuldigheid, door wier goedgunstigheid zal gebeuren dat onze deugdelijk herstelde verstandhouding niet gemakkelijk uiteenvalt, gezien wat er is ontstaan. Dit Drietal is dan ook niet onvruchtbaar, zoals blijkt uit de volgende woorden uit Jesaja: ‘Zou Ik die anderen heb doen baren, zelf niet baren? En zou Ik die anderen een nageslacht geef, zelf onvruchtbaar zijn?’^2. Maar ik houd op met jou te dollen. Het ga je goed, dit zeg ik van harte.

2. Jesaja 66:9 (naar de Vulgaattekst; moderne versies wijken hiervan sterk af).