Brieven aan Frits Smit Kleine

15 maart 1889

Een nieuwe uiting van het ongenoegen van SK. vormde de publikatie van het bundeltje Naturalistische Passie-Cyclus van Elf zangen met Voor- en Achterdeur door Ixo, 's-Gravenhage, Cremer & Co 1889. SK. parodieert hierin weinig overtuigend de poëzie van de Nieuwe-Gidsers. - Het stuk van Sachse is diens uitvoerige beschouwing in De Gids 1889 nr. 1 over de Goncourts, naar aanleiding van het Journal, onder de titel Een Kunstenaarsboek. - Zie over Damas de toelichting bij de brief van 16 oktober 1888. SK. frequenteerde inderdaad van Hogendorp, zoals blijken kan uit de briefwisseling met Esser Jr. En uit zijn Schrijvers en Schrifturen (H.D. Tjeenk Willink, Haarlem 1891) weten we het nog nauwkeuriger. Hij schrijft daar in zijn artikel over hem: ‘Ik heb van Hogendorp in October 1888 het eerst in April 1889 het laatst ontmoet’. - Anna's stuk - d.i. van mevrouw Anna Smit Kleine-Fastré - is waarschijnlijk Zijn Vader, dat in het najaar 1889 door de Koninklijke Vereeniging ‘Het Nederlandsche Tooneel’ werd gespeeld. - Frits, de zoon van SK. was no. 21 geworden van een 40-tal aspiranten voor Willemsoord. Er waren 20 plaatsen, maar niemand viel uit. Het volgend jaar deed hij opnieuw examen en werd no. 2.

15 Maart 1889

den Haag

Amice,

Reeds had ik den Passie-cyclus gelezen en gisteren op de wandeling - Stam kan het getuigen - aan jou toegeschreven.

Stam, Cremer en v.d. Tol hebben echter niets verklapt. Het best geslaagd vind ik No. 2, het begin van 5 en vooral No 11. De voordeur is mij te onbegrijpelijk. Zullen de nieuwe Gidsers nu antwoorden? Het stuk van Sachse heb ik ook gelezen. Dat jonge mensch werkt en leest veel. Wat hij zegt is ook niet kwaad, hoewel tot nog toe een beetje te sterk anderen nagepraat.

Heb jij tegenwoordig relaties aangeknoopt met Damas?

Wij zijn dus teruggekeerd en terstond aan het repeteren gegaan. Dezen keer hopen

[p. 70]

wij te geven: Les gens nerveux van Sardou, een zeer weinig bekend stuk.

Van het comediespelen te Davos hebben wij groote voldoening gehad.

Ik heb de voddige Portefeuille opgezegd. Kan je mij een ander blaadje aanbevelen, dat mij op korte, bondige wijze op de hoogte houdt van al wat in ons land en van het beste, wat in den vreemde uitkomt?

Krijgen wij Anna's stuk nu zeker niet vóór den zomer? Je vraagt mij naar den afloop van Jonge Harten te Davos; maar heb ik je dan niet gemeld, dat dit stuk zoo goed is gegaan, als het met zeer gewillige, doch erg zwakke, dialectsprekende en gesticulatie-looze krachten gaan kon? Het succes was groot genoeg en ik had de voldoening van te zien, dat het whistpartijtje met wat goeden wil zonder ééne tusschenpauze gespeeld kan worden.

Hoe jammer voor Frits, dat de kans op plaatsing zoo gering is. Laten wij het beste hopen. Van mijn oom Mejan uit Zutfen is de oudste zoon, die te Leiden niet werken wilde, thans kellner te Chicago. En dat jonge mensch was o, zoo trotsch. Dat is in allen gevalle nog veel erger.

Doe vele groeten van ons beiden aan Anna en Smissaert, en neem voor je zelven die van Eva in ontvangst.

Werk prettig, drink matig, wandel veel en geloof mij

tt

Marc. Emants