Gheestelycke dichten

[fol. i3r]

Sonnet.
Ter eeren Heer Wilhem vander Elst, Priester Pastor van Bouchaute, op syn boeck verscheyden persoonen toegeschreven.

SOo wetenschap, en konst, den mensch tot eerde leydt,
Wat eere wint hy dan die stichtelijck gaet leeren?
En door sijn' schriften soect den mensch tot deught te keeren?
Voorseker hy verdient d'eer der onsterf'lijckheyt.

De wijsheyt men verkrijght, soo d'oude Plautus seyt,
Door geest, en niet door tijt, die d'outheyt doet vermeeren,
De deught en niet den schijn, doet hier den mensch vereeren,
Den deughdelijcken geest baert konste vol wijsheyt.

Heer Wilhem vander Elst, ghy zijt die door uw' Dichten,
Den mensche tot de deught door uwe deught gaet stichten:
Ghy zijt die d'eere wint van wijsheyt, konst, en deught.

Ghy zijt die kloeck van geest voorkomen hebt uw' jaren,
Geleertheyt, konst en deught heeft u een werc doen baren,
Daer niet den mens alleen: maer hemel van verheught.

GVIL. VAN NIEUWELANDT.
Anagram. Dient uvven Al.