|
| |
Lykgezang,
Over de smertelyke Dood van 't getrouwste Beest,
Celi Hondius.
De Vader van 't beloofde zaad, Van 't Teefje in de Warmoesstraat. Neef van Venus, Tietje, twee Kroontjes, Blom en Witje, hartevrind van Pas en Donné. Door Vergif overleeden den 11 Augustus 1727. binnen Amsterdam.
Rampzalig Beest, dat uws ge-ly - - - - -- ken
| |
| |
In 't minst nog meest ooit kwaad en dee;
En nooit geen men - - - - - - sch, 't zy arm of ry - - - - - - - ken,
Op straat hebt na - - - ge-baft, ô wee!
2. Moest gy, helaas! dus smertlyk sneeven,
Naa elf jaar leevens; trouwe deugd.
Ei zeg my wie u heeft vergeeven,
En ons beroofde van uw vreugd?
3. Zoud gy, indien j'hem zag, wel kennen
Die u zo deerlyk heeft vermoord?
Speld men zyn naam niet N.N.
Maar, ach! je spreekt niet eenen woord.
4. Of zou misschien zyn 's weezens trekken,
Als hy uw zielloos lighaam zag,
Zich door ontsteltenis ontdekken?
Dan was 't met hem gedaan. ach! ach!
5. Ontdek den schenner, doe ons teeken,
Wat Satan had gy in de buurt,
| |
| |
Die u helaas! (ach, konje spreeken!)
Een bottersponsje heeft gestuurd?
6. Wat reeden had hy zulks te dissen
Voor u, ô zoet onnoozel Beest?
Of is misschien je aan drempel pissen
En stoep, hem in den weg geweest?
7. Onnooz'le wraak, zyn ziel te smetten
Aan hondenbloed, om hun gepis.
Wil gy die pissers paalen zetten?
ô Honde Beul! dan benje mis.
8. Men doe u naar verdienste straffen
Voor deez' moordzuchtige euveldaad.
De honden moeten u na blaffen,
En nat bezyken waar je gaat.
9. Maar gy, myn beest, wiens bange kerming
En smert'lyk hygen, door 't gezicht,
Ons als om hulp bad, en erberming,
Gy zyt de stof van myn gedicht.
10. Het lust me uw deugd eens af te maalen,
Herkomstig van 't Jan Hansjes pad;
Wiens Vader niet is te bepaalen,
Maar wel de Moeder die je had.
11. Zy heeft u wit gevlekt geboren,
Ruighaarig, met een witte staart
En pootjes, en twee git zwarte ooren,
Wat laag ter been, en goed van aard.
12. Gy waar zeer matig in uw eeten,
En nooit wangonstig op de Poes;
Die u onmoog'lyk kan vergeeten,
Maar 't huis doorzoekt gelyk een droes.
13. Getrouw en wagts waart gy van 't pramschap.
In ramp en wederwaardigheên
Geduldig. Nooit ontstak je in gramschap,
Of daad'lyk waar je weêr te vreên.
14. Uw vrind'lykheid, minzaame buiging,
| |
| |
En dankbaar kwisp'len met uw roer,
Erkenden 't goed, tot overtuiging
Van den ondankb'ren mens en boer.
15. Sterk van natuur in smert te draagen.
Niet wulps nog speels, maar stil van geest.
Om 't snoepen ben je niet geslagen,
En lekker ben je nooit geweest.
16. Altyd gezeglyk om op 't plaasje,
Of voor het deurtje, eens af te gaan,
Of om te pissen; maar, (och laasje!)
Je heb je dingen nu gedaan.
17. 't Zy waar je baas en vrouwtjes gongen
Door 't huis, gy liept haar altyd na,
Ja zelfs wanneer ze een uiltje vongen,
Dan lag je by haar prattika.
18. Wat zat je dikmaals op je gatje
Te slingerstaarten om een brok;
Waar meê dat slim en olyk platje
De milde herten tot zig trok.
19. Hoe zoet en lief liet gy u kammen,
Gelyk een kint, in Motjes schoot!
Zo stil en mak gelyk de lammen,
Maar ach! helaas! nu ben je dood!
20. Hoe dikmaals ben je meê genomen,
Om lever, na de lekk're sluis;
Die u nooit kwalyk is bekomen.
Ook liep je nooit ver weg van huis.
21. Gy waart geen looper na de teefjes,
Nog tot straatkeffer opgebrogt;
Alleenig wierd gy, van je neefjes
En nichtjes, aan je huis bezogt.
22. Wat keekje onnozel, toen je vrouwtje
U eens, om 't pissen op de mat,
Onschuldig sloeg! vergeef haar 't foutje,
't Was juist het werk van onze kat.
| |
| |
23. Hoe deerlyk wierd gy eens gebeeten
Van Jaap de Moolenaar zyn hond!
(Gantsch buiten reden, als we weeten,)
De lieve tandjes uit je mond.
24. Wat heb je al ramp aan 't oog geleeden,
Waar in 't gezicht scheen weg te zyn;
Maar, ach! je heb je stryd gestreeden,
En zyt bevryd van smert en pyn.
25. Ik moet het hier by laaten blyven,
En schei'er om de ontroering af
Uw smert'lyk leeven te beschryven,
En maal dit Lykdicht op uw graf.
Hier onder op den grond rust Lietje.
Ei, die hier vaaren met een schuit,
En Veemans, duw den neef van Tietje
Geen haak nog krauwer in den huid.
|
|
Auteursrechtvrij