|
| |
| |
| |
De geleerde Boere Zoonen.
In saamenspraak tusschen
Pleun en Neel.
Stem: Een Uil van hooge jaaren.
Allegro un poco presto.
Wet hoor ik Buurvrouw Pleuntje,
Brogt jy jou A-ris meê Zo dree Uit stee?
Hy kam in 't Selschip gust're, zai me Teuntje,
Te wongderly-ke net, as Heerschip uit e-dost,
Mit linten, kwikken, strikken:
| |
| |
Nu't is in te schik - ken,
Hy is ook deur en wierdeur liert,
Zo 'k hoor, en zingt, en springt, en giert en tiert.
2. Ja Neelje hy 's te byster
Verangdert in de Stad; 'k Zeg dat, Ik had
Het nooit eloof, hy zingt gelyk ien lyster.
't Mezyk is hem gien werk.
De sleutels mit de slooten;
Nolt hy al mee, la re, la re, la re.
3. De kwinten, terssen, kwarten,
Oktaaven, slaat hy, met Een zet, Zeer net;
Hy durft de beste Miester wel uit tarten.
Zen mongd en wangen drillen:
| |
| |
Hy gongst en schuimbekt as de zee,
Wanneer hy grolt, la re, la re, la re.
4. Daar by is hy op 't rymen
Gelyk ien stee Pojeet Zo heet, En weet
Op alle ding zen vaerzen uit te lymen.
Prenassus maelt hem in zen bol,
Daer draeit zen kop van, als ien tol, op hol.
5. Den slagt hy ongze Jelle,
Die voert ien gangtsen dag, En nag, De vlag
In 't rymen, en weet wongd'ren te vertellen,
Hy byt zen nagels, frongst zen kop,
Op 't rym, en trekt zen krop, en rop, in rop.
6. Wet zo! maer zoekt die Vryer
Den nag toet zyn geryf Van 't lyf Gien Wyf?
Wet zau hy zoeken, och dien armen stryer
Het nag gien lit an 't lyf
Wel laet hum rais uitkeumen,
Weer veur zau hy schreumen?
't Zei morgen t' ongzent Jongkspul zyn;
'k Verwagt hum den mit Kryn, en Tryn, en Styn.
|
|
Auteursrechtvrij