Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Op het Danse voor een Bruylofs-huys van N.N.

JAap danste met sijn Maats, en schopten op de deur

Van seker Bruylofs-huys; de Bruygom quam straks veur,

En zag ter deuren uyt, maar zag geen volk, gink slaapen;
Maar Jaap quam niet sijn stoet, en danste weer als aapen;
Dus vloog den Bruydegom van schrik, recht over ent,
En riep verbaast, hoe! is hier nikkers spook omtrent?
Maar als hy 't volkje kon, soo wild' hy 't haar verleere;
Hoe, sprak hy, is dit reên, mijn dus te affronteren?

[p. 277]

 

Ho! ho! mijn lieve man, sprak Jaap, en word niet dol,

 

De straat is yder vry, k wou zoo een kamperfol,

 

Die 't vier bracht in mijn scheen, met dat gheselschap singe,

 

Quam uyt u huys zoo'n brand, ik soud'er weer in springe.

 

 

 

B.B.