Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Van een grooten Op-snyer aen eenige Juffers.

SIet hoe maeckt hy de Bravade,

't Schijnt hy veel meer Ridders won

Door de punt van sijn Steekade

Als den dapperen BIRON:

Dit 's de man, wiens kloecke daden

Hem verschaften soo veel eer!

Doch het zijn maer Gasconnade:

Want de Punt van sijn geweer

Heeft noyt Krijgsmans hart getroffen,

[p. 228]

 

Schoon dat desen kalen bloet

 

Op sijn moedigheyt komt stoffen,

 

Dat ons hooft daer weê van doet,

 

Nimmer heeft hy lont geroocken,

 

Daerom Juffers looft hem niet,

 

Heeft hy Speer, of Lans gebroocken

 

't Is niet in de Krijg geschiet:

 

Heeft het Vrou-volck wat gekregen

 

Als hy eenste Velt wou gaen,

 

Dat is al 't quaet dat sijn degen,

 

Of sijn Zeep-mes heeft gedaen.

 

 

 

P.E.