Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Aen mijn Heer L.V.
Op sijn lasterlijck verwijt van onse onwetenheyt.

GHy hebt een fout, gelooft het vry,

Ons voor onwetende te schelden,

Om dat wy door geen Rymery

Den dagh van u geboort en melden,

Is dan 't verstant en wetentheyt

[p. 213]

 

Alleenig in de Rijm te vinden?

 

En is het al onweetentheyt

 

Die sich geen Rijmen onderwinden?

 

O neen! 't verstant in ware schijn

 

Is in geen Poëzy gelegen:

 

Maer wilt gy kloek van geeste zijn,

 

Soo soeckt voor alles Godes wegen;

 

Doe Zalomon om wijsheyt badt,

 

En Rijkdom hielt als slijk der aerden,

 

Doen gaf den Heer hem boven dat

 

Veel schatte van seer groter waerden:

 

Wel aen Monsr. soekt dan den Heer

 

Die Jaren die ghy hebt te leven,

 

Zoo zal u God, naer u begeer,

 

U ware Hemels wijsheyt geven:

 

Dan zult ghy geen Poëten krans,

 

Noch oock geen Rymerytjes achten,

[p. 214]

 

Maer sult verciert zijn met een glans

 

Van onverderffelijke krachten.

 

 

 

Judith van der Veen