Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Minne-klacht. Toon:

HOe steygeren mijn droeve sinnen

Tot aen den blaeuwen Hemel toe,

Nu prijsen, en dan vloecken zy 't minnen,

Nochtans word ick de min niet moê,
De Min slacht onse Puys Die spelens wijs de Muys
Aenvat, En daer na at, De Min heet krabbe-kat.

2. De Min belooft my zoete dingen,

De Min die geeft my goede hoop,
Maer 't zijn al koopere kermis-ringen,

[p. 211]

 

Een kinder-schat van slechte koop

 

Dat niemendal en doog: Maer 't schijnt so wat in 't oog,

 

De Min, Die leyt mijn in Een kraem van kleyn gewin.

 

3. De Min die laet my kiesen en keuren

 

Het schoonste Popje van de kraem,

 

En zeyt tot mijn dit zal u gebeuren,

 

Geen schat docht my so aengenaem,

 

De Min kocht my een pop, Daer ik het oog hiel op,

 

Mijn ziel Met groot gekniel De Min te voete viel.

 

4. Dit gaet'er boven alle Juweelen

 

Sprack doe de Min, ick zey 't is waer:

 

Maer ik mocht met de pop niet spelen,

 

Zy neemtse selfs in haer bewaer,

 

Ja gaet my dick verbien, Mijn Popjen eens te sien,

 

O bloedt! Mijn eyge goet, Dat ick dat missen moet.

 

 

 

Stuur Recht.

 

Jan van der Veen.