Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Maegden-krans, gevlochten op deVerjaer-dag van Mejuffer A.

WY versoecken, waerde Joffer!

Dat ghy dese gift aenvaert,

Die wy brengen u ten offer,

Op den dagh dat gy verjaert:

't Is een Krans van Maegde-bloemen

t' Saem gevlochten door de hant

Van een Juffer, die mach roemen

Op den Maegdelijken stant,

Wel! ontfang dan onse plichten,

Van dees Juffer en van my,

Zy in 't vlechten, ik in 't Dichten,

En in snaeckse Poëzy:

Maer ik weet dat dese dingen,

[p. 174]

 

Vry wat slechjes zijn van waerd',

 

Doch mijn lust niet veel te zingen,

 

En het Rijm en heeft geen aerd:

 

Want mijn bloedt begint te kooken,

 

En mijn handt beeft op 't papier,

 

Wijl gy beter dient bestooken

 

Van u trouwen ELZEVIER.