Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Op Leonoor.

BY daeg weet Leonoor niet anders als van klagen,

Wat is het trouwen zeyt zy een verdrietig juck:

[p. 55]

 

Zy wou wel dat het jaer meer nachten had, als dagen,

 

Zy lacht by nacht van vreugt, en schreyt by daeg van druk.

 

 

 

p.e.