Den lacchenden Apoll, uytbarstende in drollige rymen

Aan P.E. my om Poëzy quellende.

GY die Apolloós snaren stelt,

Hoe komt het dat gy my zoo quelt

Om Poëzy? dat geef me wonder.

[p. 54]

 

Daer ik de minste ben, die onder

 

De negen Zang. Godinnen dien!

 

Ik wiert van haer scheef aengesien,

 

Zy souden my voor 't recht doen dagen

 

Van Godt Apoll, zoo ik ging dragen

 

Onnooodig water in de Zee.

 

Met recht dan weyger 'k u dees beê. M.L.