De weiden van Elske

[p. 7]

Riviervrouwaant.

Minnares van de zee
baarde de nieuwe Rijn
tegen de stroom in

zwom zij zwijgend
naar Erda.

Barometer op zwaar
weer, het goud
van de riviervrouw
liefdeloos geroofd,
vierden machtige
baren feest
om haar hoofd.

Slierten bevangen
haar waterwangen.
Een druppel belicht
haar rillend vel.

De stille mond
van de rijndochter
zuivert de bron
van taaie algen.