Een vrije huid

[p. 55]

Lied van de Hofvijveraant.

Waar letterheren hun torens van gelijk
onderstrepen, schrijven vingers
een vraagteken in de fluisterende vijver
die ik eenmaal wil bevaren in het licht

Ik raak het eiland aan in een gedicht
dat mij bespreekt in brede kringen
van een cirkel, dat zich verliest
in een sprong van waterwoorden

Waar Haagse dames salon houden
verven kwasten nijvere akkoorden
in het duister

valt een blad van licht in de vijver