Haerlems belegerings treur-blij-eynde-spel

[fol. **3r]

LIEFD BOVEN AL
DER Soetheyt W

[fol. **3v]

Voor-reden.

Mercurius spreeckt.

HEt aengenaemste dat ter wereld word verhandelt:
Oock 'tvriendeijckste dat by Mens oyt is bewandelt:
'tGeen daer veel Steden vaeck zich stellen om in't bloed,
En nochtans achten als het alder-e'elste goed:
'tWelk noch door 'tscherpe stael gekrenckt word, noch versleten:
Veel min van tijds-beloop, of Kanker-roest, door-beten,
De Gulde Vryheyd is: die, als een jonge Maeght,
De Paerle-kroon (ten roem des gantsen werelds) draeght.
Dees zit gepruyckt, getoyt, ge-eert van alle Volken,
En stelt haer Zetel-stoel in d'Hemel-hooge Wolken:
Daer word sy aengebe'en; het Offer, dat sy slindt,
Is 'twaerdst' en 'tduyrste bloed van't ingeboren Kind.
De klaegh-gebeden, diemen ziet voor haer uyt-storten,
Zijn niet dan enk'le wil en wens van leven-korten;
De laeuwe tranen, diemen haer dan brengt te koop,
Betuygen aen den Bidder een gevryde hoop;
'tOnnoozel hand-gewring van Vrou, of Weez', of Kind'ren
Wenst, bid, ja wil in't minst niet hare vryheyd mind'ren.
Hier van Hollanders al gy mijn getuygen zijt:
Ja wisse proeven geeft d'onloochenbare Tyd.
Hoe vaeck heb ick gezien, dat hevigheyd van Tranen
De weeck-geherte Vrouw tot stantvast kon vermanen:
Heb ick niet vaeck gezien, dat 'sKinds geleden nood
Den Vader porde tot het wreken van sijn dood?
O! vaeck heb ick gezien, dat u verstaelde moeden
Den vyand zyn gedyd tot Zwaerden ende Roeden.
We'er heb ick vaeck gezien, dat enge naeuigheyd
V in bebaenden wegh een vrydom heeft geleyd.
Zijt Holland myn getuygh: en gy, wiens trouwe borsten,

[fol. **4r]

 

Beladen met den roof der Damiaetse Vorsten,

 

(Ter nood, doch naeu, vernoeght) het teyken, daer geschept,

 

In d'hooghste troon uw's Stads (ten roem) gehangen hebt.

 

Hoort, volk'ren, hoort na my: zy, die myn Dienaers waren

 

Van over d'hondert ende twee-mael zeven Jaren,

 

Heb ick her-voort gebracht, op dat haer duyd'nis zy

 

Een-stemmigh met myn wisse waer' voor-zeggery;

 

En dat z'u levendigh hier voor de oogen stellen,

 

Oock als uyt Waerheyds Boeck (na-bootsende) vertellen

 

Geen muffe schiedenis van Moysis oude Tijdt;

 

Oock niet van der bejaerd' Egyptenaren stryd;

 

Veel min der Grieken roem, of Romae loff verheven,

 

Noch Franken ouden haet: maer 'tgeen noch staet geschreven

 

In veler Luyden hooft; wien, tsedert al de qua'en,

 

De teyk'nen noch aen't lijf gezegelt blyven staen.

 

Dat's Haerlem u beleg, en Fred'ricks Tyrannye,

 

Die gy ontschuldigh, doch verheerst, hebt moeten lyen:

 

Den zwaren hongers-nood: den dapp'ren weder-stand

 

Der Borgeren, hoe-wel om-cingelt en vermand:

 

Des Princen wackerheyd, en yv're vlijt der Staten:

 

Der Spanjaerds groote macht en moed-wil der Soldaten:

 

Weer uwer Steden hulp: der Knechten dapperheyd;

 

Der Hopmans krijghse moed en gaeuwe wackerheyd:

 

De Tyranny (als loon van't lang en dapper strijden)

 

Die Knecht en Borger van den Spangiaert moste lijden.

 

Dit werd nu hier vernieuwt, op dat geen donk're mist

 

Des Tijds dees daed begraef in d'al-verget'le Kist.

 

Nu dan, gy Kind'ren, die u roemt van dese Loten,

 

Maeckt dat gy waerdigh zijt uyt haer te zijn gesproten.

 

Schoort in haer stappen voort, u God u zaeck vertrout,

 

Zo werd wel 'toude nieuw, doch 'tnieuwe nimmer oud.

Oeff'ning leer u.