Louteringen

[p. 76]

Oud Stadje

(Sluis)

Klein, wankel stadje in grijze schemering.
De toren grauw en ernstig op het plein.
Wat huizekens rondom, die peinzend zijn
Aan stille dingen van herinnering.

Ginds praten mannen in een wijden kring
Met zachte kalme stem van vroeger tij'n.
In hunne oogen legt de avondschijn
Een glans van wondere verteedering.

Klein, wankel stadje als een ver verhaal
Van luide, lang gegane pracht en praal...

Klein, wankel stadje als een vergeten lied:
Vaag kent men woorden nog, maar wijze niet...

Klein, wankel stadje als oude moede man,
Die niet meer schreien, niet meer blij-zijn kan...