Grassprietjes (onder ps. Cornelis Paradijs)

[p. 28]

VIII Waterweelde

't Was verruk'lijk zomerweder,

Niet te warm en niet te koud:

't Schuitje dobberde op en neder,

Onder 't overhangend hout.

Welk een weelde voor een dichter

Op dien stillen effen plas-

't Was mij of ik nog veel lichter

Dan een vlugge vlinder was.

En dan aan mijn groene zijde

Truide, teêr door mij bemind,

Lachend lievend, blozend blijde

Als een speelsch en dartel kind.

't Leven scheen mij enkel zoetheid,

En de lachende natuur

Kondde luide Scheppers goedheid

Op dit wonderzalig uur.

Nimmer zal ik u vergeten,

Zelfs al word ik hoog bejaard,

Zoete tijd met haar gesleten,

Spelevarend op de vaart!