Exordium magnum

van enen vroliken visioen die ghesien waert doe een gheestelick brueder starf

Een vanden gheesteliken kinderen des eerwerdighen vaders roberti alse hie myt onbeweghelike eernsticheit gheloepen hadde den engen ende hoghen wech die leidet totten leuen. ten laetsten behaghedet den heren

[p. 10]

een eynde te maken van synen arbeide op dat hie in vreden slapende rusten mochte. Ende doe die vre anstont dat he van deser weerlt gheroepen solde werden tot dat hemelsche loen soe hadde die abbet mytten anderen broeders hem seluen neder ghelecht op dat bedde om te rusten. ende sie die slaep des heren viel op hem. ende sach inden droem twee alte suuerlike ionghelinge blenckende myt aensichte ende myt clederen. die daer streyeden in dat choer van clarendael alse lilien rosen ende fiolen ende manigherleye bloemen. alsoe dat alle die floer scheen ghemaelt te wesen ende verclert myt manygherhande verwe. Doe he dit sach verwonderde hem seer ende om dat hie mynnede sympelheit der orden sechde hie tot hem. O gy guede ionghen wat hebdy hier ynne dat gy thegen onse ghewoente dese fluer streyet myt bloemen. ende brenct aldus danighe nyheit op in onsen cloester. Ende sie sechden tot hem En wil niet verwonderen van desen dinghen ende en wesen ons niet moeyelick in volbrenginghe onses amptes. want nu te hantes salmen ene nye hoechtyt begaen in desen choer eens nyen hilligen. van welkes hoechtyt die engelen verbliden soelen ende den heren salmen synghen een loeuesanck in syoen. Soe sie noch spreken ende die moet des gheens die dese dinghe sach ende hoerde in verwonderen waert begrepen soe waert die ratel gheslaghen daer die abbet mede ghewecket waert ende myt den ghewoenliken teiken ghenoedet waert dat hie volbrenghen solde van buten mytten werken nae werdicheit syns amptes die hoechtyt die Hie van bynnen inden gheeste bekent hadde die men begaen ofte vieren solde. hie liep daer om haestelike myt den anderen brueders ende quam totten sieken ende mit groeten ynnycheit beual hie gode des brueders siele ghelouende sekerlike ende betruwende dat dit was die nie hillige van welkes annemynghe in die ruste die hillighe engelen te handes solden begaen een nie hoechtit ende een nye blytschap. O hoe salich ende waerachtelike sin sie salich die du here wtuercoeren ende anghenoemen hebste. die du in desen leuen alsoe veer verteren in hem seluen myt den brant der penitencien den roest der sunden. op dat sie in den leuen daer men toe qaet myt den dode des theghenwoerdighen leuens niet en behoeuen enighe reinynge in welken leuen die here afwasschet die onreinicheit der dochteren van syoen mytten betienden gheest des ordels ende mytten gheest der herten. Meer die hier ghereinicht sin te hantes sonder alle hinder der sunden raken an die ruste der salicheit