Oude mede nieuwe vreughde-klanck die haer laet hooren hier in verscheyde soo geestelycke als kluchtige zangen

[p. 83]

Kluchtige Zangen. Derde Deel.
Toe-worpjen ofte Byvoeghsel, Bestaende In eenige kluchtige Liedekens. Om dat De boog is niet altijt gespannen.

Leuvensch Houwelijck, (sop men ‘t noemt) Van Hansjen en Truytjen.

Stem: Als ick dencke om u, Heere.

Truyt bruynetjen wist een vetje,
Sagh een kansje aen weeldigh hansje;
‘t Scheen van vaertje rijck in goet,
En van aertje hoogh-gemoet;
Want ‘t droegh kleertjes als moije Heertjes,
Het droegh broosjes met dobbel roosjes,

[p. 84]

 

En faveurtjes t’allen kant,

 

Van kouleurtjes alderhandt.

 

Truyt ons’ diertje stoockt een vyertje,

 

‘t Leent een rockje, ‘t vleght sijn lockje,

 

‘t Stijft sijn kantjes pertinent,

 

‘t Huert pendantjes onbekent,

 

‘t Weet sijn pronckjes, ‘t werpt sijn lonckjes,

 

‘t Schiet sijn zuchtjes, ‘t heeft sijn kluchtjes.

 

Soo wil ‘t doeckjen vrijen gaen

 

‘t Broeckjen dat haer wel staet aen.

 

Stracks ons’ quantje siet het dantje

 

Met haer Fatsoentjes, en proper schoentjes,

 

Hy seydt: Truytje wordt mijn Bruydt;

 

Daer mee is mijn vrijen uyt.

 

Sulcke wijfjes hebben schijfjes,

 

‘k Drinck, dan wijntje van ‘t koele Rijntje,

 

Dees’ twee hertjes knoopen ‘t vast;

 

Een partuertje net gepast.

 

Nu heeft Truytje een Reyn-eytje,

 

En ‘t kael hansje een mager ganske,

 

Beyde, sonder munt of kruys,

 

Beyde, sonder koy of huys,

 

Want, ons’ ventje heeft geldt of rentje,

 

En ‘t klappeytje heeft boschof weytje,

 

Siet sit uyt gelesen paer,

 

Hoeft kijcken op malkaer.

 

Nu ons’ buertje met ‘t partuertje

 

Geckt te samen. Doch, sy quamen

 

Haest ter bruyloft, paer en paer;

 

Maer s’en werden niet gewaer

 

Meer ten besten, als twee testen

 

Met brandaris; soo de maer is.

[p. 85]

 

Sijn twee blancken opgebrast,

 

Diese hadden bey gepast.