Oude mede nieuwe vreughde-klanck die haer laet hooren hier in verscheyde soo geestelycke als kluchtige zangen
(1664)–Joannes van Dyck–
AuteursrechtvrijWijse: Graces au bon petit Iesus.Lof Iesu, die tot ons profijt
Op desen tijdt,
Gedaelt zijt uyt des Vaders schoot,
Om te verdragen
Naer luttel dagen
De bitter doodt.
Laet ons met eenen blijden moet
Nu eens beginnen, u te beminnen
O Iesu soet!
Ghy komt ter werelt naeckt en bloot
In grooten noot,
En achterlaet ‘s Hemels pleysier,
Om door u lijden
Ons te bevrijden
Van ‘t Helsche vyer.
Laet ons met, &c.
Aensiet, o mensch! hoe dat dit kindt
Sy selven pijnt,
En maeckt hem kleyn in ‘s menschen schijn,
| |
[pagina 51]
| |
Om haer te trecken,
En te verwecken,
Om kleyn te zijn.
Laet ons met, &c.
Siet of ghy sulcken liefde vindt
Godt wordt een kindt,
Die eeuwigh was wort in den tijdt
Een creature
Uyt liefden pure
Tot ons profijt.
Laet ons met, &c.
Wie heeft sulck wonder oyt gehoort,
Vleesch wort het Woordt:
En onsen Vader op dit pas
Wort onsen Broeder,
Een Maeght sijn Moeder
Wiens kindt hy was.
Laet ons met, &c.
In ‘t Kribbeken wort hy geleyt
Wiens Majesteyt
De koningen te boven gaet,
Die wort gewonden
Om onse sonden
In doeckskens quaet.
Laet ons met, &c.
Met woorden toonen sijn verdriet
En kan hy niet:
Maer sijn kleyn’ oogskens zijn vervult
Met veele tranen,
Om te vermanen
Der menschen schult.
Laet ons met, &c.
| |
[pagina 52]
| |
O Moeder Godts en laet ons niet
In ons verdriet:
Maer op dat wy sonder misdaet
V Soon behagen,
Van ons verjagen
Wilt alle quaet.
Laet ons met, &c.
Iesus, die tot ons nu ter tijdt
Gekomen zijt,
Wy bidden u geeft ons den loon,
Dat naer dit lijden
Wy ons verblijden
In uwen Throon.
Laet ons met, &c.
|
|