De spellingsoorlog

[p. 94]

XXIV.
Averechtsche Troost.

Wanneer ik hoor van protestanten,

Denk ik aen 't oud genadevier.

Men brandt niet meer die vreemde kwanten,

En gunt hun boeken zelfs kwartier.

Nu, laet ze vrolyk schryven, wryven

En drukken in al hun verdriet:

Zoo lang in Belgie ratten blyven,

Ontbreken hun de beulen niet.