Gedichtjes voor kinderen(1849)–Prudens van Duyse– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 90] [p. 90] Vragen. ‘Vader lief, wie legde er gistren Weêr die zonne, moede en mat, In haer roode wieg te slapen, Ginder verre buiten stad? En wie hing, die zilvren mane, Als myn hoepel rond en groot, Aen den zolder van den hemel, Aschgrauw nu, in plaets van rood? En wie sloeg die gouden naeglen - Schooner naeglen zag ik nooit - In de breede hemelbalken, Als met goudzand overstrooid? En wie deed die gouden zonne Langs den andren kant van 't veld, Uit haer roode wieg weêr opstaen, Langs de lucht, in brand gesteld?’ [pagina 91] [p. 91] ‘Kind, 't is hy, dien wy beminnen, Omdat hy ons teêr bemint; Hy, die zoo voor ons wil zorgen Als wy 't doen voor u, myn kind. Kniel, met vader en met moeder, 's Morgens, 's avonds t' zyner eer; 't Is de maker van dit alles: Kind, 't is onze lieve Heer!’ Vorige Volgende