Gedichtjes voor kinderen(1849)–Prudens van Duyse– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 49] [p. 49] De spade en de viool. ‘Welk een schoone vond!’ riep Jantje. ‘Welk een schoone vond!’ riep Piet. Hier een spâ, daer een viole: Twisten wy om 't paerten niet. ‘My de spade!’ zeide Pieter, Een beraden jonge man. ‘My 't viooltje, my de vreugde!’ Riep, al hupplend, onze Jan. De eene ging aen 't spitten wakker: Hy won kemp, en graen, en wyn. Ieder wynberg, ieder akker Werd den man een welvaertmyn. De andre hief voor vele vrinden In de lente deuntjes aen; Maer om 's winters brood te vinden, Moest hy, veedlend, beedlen gaen. Vorige Volgende