Gedichtjes voor kinderen

[p. 26]

Goedig Jantje.

Jantje, midden in den winter,
Vond een vliegje dat daer lag,
Al verstyfd van bittre koude:
‘'t Arme beestje! zie eens, ach!
't Roert geen pootje, of vlerkje langer.’
Op zyn handje leide 't hy,
En verwarmde 't met zyn adem,
Tot het wegvloog vry en bly.
‘Lieve Jantje, zeî de vader,
Kom, ontvang van my een zoen:
Hy, die goed doet aen de dieren,
Zal het mede aen menschen doen.’