Het oude Nederlandsche lied. Deel 2

[p. 1092]

307. Die wijn maect vrolijck ende rijck!

1.
Die wijn maect vrolijck ende rijck!
Ick min een meysken suyverlijck,

zoo suyverlijck,

zoo suyverlyck van wesen;
my dunct, ick vint gheen haers ghelijck.

2.
Wel aen, laet maken ghoede cier!
Mijn liefken is niet verre van hier,

niet verre van hier,

niet veer van hier gheseten,
ick ben in duysent vreuchden schier.

3.
O Venus, geeft my Paris macht,
dat ick mach rusten eenen nacht,

den eenen nacht,

den eenen nacht aen dander
in haren blancken armen sacht.

[p. 1093]

 

4.

 

Princes, als ghy wat ghoets verbreyt,

 

bedryf ick niet dan vrolijckheyt,

 

dan vrolijckheyt;

 

dan vrolijckheyt moet wijcken,

 

als u ionck hertjen truerich schreyt.

3, 4. t.: die. - 4, 5. t.: hert.

Tekst.

Een Aemst. amor. lb., 1583, bl. 22b, ‘op de wijse: Het reghende seer en ick worde nat.’ Tekst herdrukt door J. Bolte, in Tijdschr. v. Nederl. taal- en letterk., Leiden, 1891, bl. 190, en hierboven weergegeven; - Nieu Amst. lb., 1591, bl. 27, zelfde tekst en wijsaanduiding.

Melodie.

Zie het lied: ‘Het reghende seer’, I, nr. 215, bl. 787 hiervoren.