Lyrisch labyrinth

[p. 54]

Estaminet de l'Espérance

Lang is der muren wit vervaald

maar in zijn eikenhouten lijst
verhaalt
een schoon poëem de levensloop der stichters
die het uitbundig prijst.

Hier is het leven niet luidruchtig meer:

Minnaars verdromen er
hun prille smarten.
De jongste stamgast is vergrijsd.
En twee verlopen dichters
komen er
een enk'le keer
biljarten.