Lyrisch labyrinth

[p. 49]

De Minnaar

Toen hij zichzelf weerspiegeld zag
in de ogen van een vrouw, bewonderd in haar lach,

werd hij krankzinnig van te groot verlangen
om de eigen ziel in 't spiegelbeeld te vangen;

zijn waanzin dreef hem van zichzelf te vliên
om zó te zijn als hij 't beeld had gezien.

Over die droom heeft hij geen woord gezegd,
maar de vrouw heeft een krans op zijn lijkbaar gelegd.