Het goud der gouden eeuw

[p. 109]

Prinsenlied

Frederik van Nassouwe
Ben ik, vroom Hollands bloed,
Mijn vaderland getrouwe
Met leven lijf en goed;
Een Prinse van Oranje
Door wapenen vermaard;
Voor Oostenrijk noch Spanje
En ben ik niet vervaard.

's Lands rechten en vrijheden
Ik helpen zal in zwang;¹⁾
In geen vereende steden
Gewetens felle dwang
Of tirannië lijen:
Ik wens de goe gemeent
En trouwe burgerijen
Door liefd' te zien vereend.

Ik heb van kindse dagen
De vrijheid voorgestreên,
En 't harrenas gedragen
Tot welvaart van 't gemeen:
Nog wil ik 't vendel zweien²⁾
Van Hollands fiere leeuw
En met Oranje-meien³⁾
Bedekken wees en weeuw.

Onz' vijanden braveren
In 't westen en in 't oost;
Maar in de naam des Heren
Ben ik hun macht getroost.⁴⁾
Mijn vroomheid is gebleken
Bij Nieuwpoort in de slag;
Dat hart leeft onbezweken
In mij, gelijk het plach.

Schept moed dan, Heren Staten,
Uw veldheer staat bereid,
Die ruiters en soldaten
Weer naar de grenzen leidt.
Wat schrikt gij voor of achter?
't Land heeft aan de een zij duin,

1) zal ik doen erkennen

2) zwaaien

3) takken van de Oranjeboom

4) opgewassen tegen hun macht

[p. 110]

 

Aan de andre zij de wachter

 

En schutsheer van de tuin.¹⁾

 

 

 

Zo ik met zege kere

 

En Spanje dwing tot vreê,

 

Zingt Gode prijs en ere

 

Die voor onz' vesten streel

 

Ik zie alree' na 't vechten

 

De maagden mijn banier

 

Ontmoeten, die mij vlechten

 

De lofkrans van laurier.

joost van den vondel (1587-1679)

1) de leeuw, die de Verenigde Nederlanden (de tuin) bewaakt