Brieven (herziene editie)

E. du Perron
aan
G. Walschap

Parijs, 17 mei 1934

Parijs, 17 Mei 1934.

Geachte Heer Walschap,^1.

Ingesloten een drama,^2. dat mij voor u geknipt lijkt. Misschien wordt het uw Rouge et Noir! Ik ben vol bewondering voor uw Celibaat,^3. dat misschien wel uw sterkste boek is; althans het eerste dat mij op dezelfde manier vasthoudt als Adelaïde.

In het laatste nr. van Forum hebt u het beestachtige, zelfs voor mijn ‘corrupte smaak’, bijna overdreven: als God André met een obus op zijn smoel sloeg, hebt ù de straf voor dien armen jongen nog erger gemaakt - is het om te doen uitkomen dat er een verschil bestaat tusschen dezen ‘gestrafte’ en de velen die van God een obus op het smoel kregen als ‘beproeving’?^4. Hoe het zij, de scène russchen André en ‘Uhi’^5. is misschien iets meer dan gewaagd, iets dat zelfs de toon van de rest verkracht en tot de monsterliteratuur gaat behooren. Maar dit doet er niet toe: ik maak u mijn compliment voor de uitstekende manier waarop u zich voortdurend van de opgave kwijt.

Op blz. 462, alinea 3, staat, dunkt mij, een vergissing: Ursule moet ergens Octavie zijn of andersom. Leest u het zelf maar na, als het u interesseert.

Met vriendelijke groeten, uw tegenstander-in-den-Heere,

EduPerron

1. Gerard Jacob Lodewijk Walschap (1898-1989) debuteerde als Gerard Walschap in 1923 met de bundel Liederen van leed. Hij maakte als romancier naam met o.a. Adelaïde (1929) en Trouwen (1933). De toen nog katholieke Walschap was sinds januari 1934 redacteur van de Vlaamse afdeling van Forum. DP heeft niet meer dan twee brieven aan hem geschreven.

2. Knipsel niet teruggevonden.

3. Celibaat verscheen in zes afleveringen in Forum vanaf januari 1934.

4. Tijdens de eerste wereldoorlog is de helft van het gezicht van André d'Hertenfeldt (de hoofdpersoon van Celibaat) weggeschoten: ‘Als de God, waaraan André niet gelooft, bestaat, dan heeft hij hem met een obus op zijn smoel geslagen om te zeggen: hebt ge nu genoeg?’ in Forum 3 (1934) 5 (mei), p. 476.

5. Als André voor verder herstel woont bij de bejaarde vrouw Lucie (wier naam hij door zijn verminkingen als Uhi uitspreekt), trekt hij haar haar kleren uit en poogt haar te beminnen.