Brieven (herziene editie)

E. du Perron
aan
J.A. Antonini

Le Roselier-en-Plérin, 21 november 1933^1.

Le Roselier, 21 Nov.

Beste Gino,

Bep is even naar Parijs gegaan, maar had het zoo razend druk met haar journalistieke besognes dat ze absoluut geen tijd heeft kunnen vinden om jullie op te zoeken. Maar wij zullen elkaar nu wel gauw terugzien; zij heeft nl. nog in alle haast een kamer gehuurd, die opeens erg meeviel. Vanaf 1 Dec. is ons adres: chez M^me Nossovitch (beteekent dit niet: Neuszoon?),^2. 19 rue de l'Yvette, Paris 16^e. Veel hartelijks, ook onder de vrouwen, van je

E.

1. Prentbriefkaart: foto van het park bij l'Hostellerie du Manoir, Le Roselier-en-Plérin, Saint-Brieuc.

2. Mevrouw Nossovitch, vrouw van een gevluchte Russische senator, oud procureur-generaal van het hooggerechtshof, die kamers verhuurde. ‘Nos’ betekent inderdaad neus in het Russisch, het achtervoegsel wijst op witrussische of Poolse afkomst. DP schreef over haar dochter Sofka (Sophie) in ‘Blocnote klein formaat’ in GN 34 (1936) 7 (juli), p. 69 en p. 70-73, en 11 (november), p. 506-508 (In deze grootse tijd, 's-Gravenhage 1946, p. 68-69, 70-72 en 113-116 (Vw 5, p. 127-128, 129-132 en 189-192)). Zie ook Sophie Nossovitch, ‘Portret van mijn grootmoeder’, vertaald en ingeleid door Elisabeth de Roos, in Libertinage 2 (1949) 6 (november-december), p. 401-416.