Brieven (herziene editie)

E. du Perron
aan
D. de Vries

Bandoeng, 15 maart 1939

Bandoeng, Woensdag.

Beste De Vries,

Nog steeds geen machtiging,^1. dus ik schrijf nog maar even. Veel dank voor je ‘chineesch rapport’, dat ik illico aan Niermeyer doorgezonden heb.

Van de Jaarbeurs eindelijk bericht. Ze hebben vergaderd, en uitgemaakt dat het ‘idee’ heel aardig was, maar meer voor de kunstkring, want dat zoo'n boekenkamer op een Jaarbeurs maar noodelooze en onvruchtbare opstoppingen zou geven. Alzoo: voorstel van de baan. Wschl. hebben ze van hun standpunt uit wel gelijk. Dat had de Bond van Kunstkringen óók, toen ze daar besloten om geen geld te steken in een ‘cultureel tijdschrift’, omdat dat tòch geen ‘levensvatbaarheid’ zou blijken te hebben in... Indië, wat weer iets anders is dan de Bond v.K. natuurlijk.

Mijn ‘financieele vooruitzichten’ zijn dus sterk verminderd, en daarbij komt nu het opzeggen van mijn medewerking aan het B.N. - Ik zal me troosten door met dubbele kracht aan D.v.H. te werken. Jammer dat het weer hier de laatste dagen zoo miserabel is, dat het me in al mijn botten zit. Maar ‘het zonnetje komt weer terug’, zooals de schooljeugd zingt, - of althans had moèten zingen.

De krant bracht gisteravond nog niet eens de eisch voor Sk. Mijn vrouw en ik waren daar gisteren den heelen dag ook beroerd van: het idee dat de arme kerel daar zijn huid heeft moeten verdedigen, zonder eenige steun van buiten, terwijl wij hier dan toch maar rustig thuis zaten.

De bloemlezing van Daum in G.N. gaat niet door. Greshoff had op de een of andere manier verstaan (al begrijp ik niet hoè) dat het inedita zouden zijn. Reeds gedrukte teksten kàn hij niet opnemen, zegt hij. Maar wel neemt hij het groote stuk van Nieuwenhuys op, dat hij heel goed vindt. Met nog een stuk van ‘een ander’ (gek genoeg zegt hij er niet bij van wie).

Ik ben klaar met den Brief van D.v.H. uit Bombay (1798)^3. en neem die mee terug als ik nog naar Batavia ga.

Dat is voor heden, geloof ik, wel alles. O neen, in je art. stond van de wet: ‘inconsequent en onbillijk’. Om wrijving te voorkomen wilden we ‘en onbillijk’ schrappen, vooral omdat ‘inconsequent’ alleen eig. èn duidelijker en vaster is. Heb je daar vree mee? Zoo niet, antwoord dan spoorslags nog even.

Versteeg schrapte een heele zin van me, die ik hem speciaal verzocht had niet te schrappen. En dat zonder eenige waarschuwing, voorkennis of nader overleg (zooals dat heet). Bovendien kreeg ik mijn stuk vóór me met al die drukfouten en die compleet verhaspelde passage. Ik was zoo ‘woest’ als jij toen je het vaderlijke vermaninkje van Koch zag en heb V. onmiddelijk geschreven wat ik ervan dacht. We zijn nu over en weer zeer ontevreden over elkaar, en het muisje zal nog wel een staartje hebben. Zooals je weet: ik mag dit soort fatsoenlijke lieden eig. nauwelijks méér als de Z.'s.

Dag! Tot nader. Je

EdP.

1. Om Hugo Samkalden in de gevangenis te bezoeken.

3. D. van Hogendorp, Brief aan alle vrijheid en vaderland lievende Bataaven in Nederlandsch Oost-Indien. Bombay 1798.