Brieven (herziene editie)

E. du Perron
aan
Soejitno Mangoenkoesoemo

Meester Cornelis, 27 juli 1938

Waarde Heer Soejitno,

Ik antwoord inderhaast. Natuurlijk kan de heer S. Pané^1. meekomen.

In antwoord op wat u verder schrijft, nu in 't kort dit: het zou even mal zijn voor jonge Indonesiërs om zich in de dagen van Ken Arok^2. terug te denken, als voor V.C.ers^3. om zich te verbeelden dat zij tijdgenooten zijn van Tromp en De Ruyter. Dat is duidelijk. Maar... u kan wat er nu eenmaal is aan jav. cultuur evenmin verwerpen zonder schade voor uzelf, als de Hollander zijn ‘gouden’ 17^e eeuw kan negeeren.

Dus: ziedaar om te beginnen uw voornaamste probleem: hoe staat u er tegenover, wat maakt u ervan? Ik denk dat u slagen zult dit en dergelijke dingen te bepalen. U schrijft zeer goed in een brief, in een essay moet dat ook kunnen. En wat de weerzinwekkendheid betreft van hen die het oude nahummen, laat die u niet het oude zelf weerzinwekkend doen vinden. De bewonderaars van Marx maken afkeerig van Marx, de freudianen van Freud, de multatulisten van Multatuli, enz. enz. Het gaat erom die lieden te negeeren en hun opvattingen erbij - om uit te vinden hoe u zelf staat tegenover wat hen tot papegaaien maakte.

Tot zaterdag! Hartelijk uw

EduP.

1. Sanoesi Pané (1905-1968), Sumatraans schrijver en medewerker van het tijdschrift Poedjangga Baroe, waarvan zijn broer Armijn Pané redacteur was.

2. Stichter van het Oostjavaanse rijk Madjapahit.

3. De Vaderlandsche Club was een mede door H.C. Zentgraaff in 1929 opgerichte politieke groepering, die de ‘ethische politiek’ van de Nederlandse regering wilde bestrijden en door een Nederlands nationalistische propaganda een tegenkracht probeerde te vormen tegen het inheems nationalistische streven naar zelfstandigheid.